تغییر وظایف جنسیت‌زده در خانه‌داری؛ آیا مردان بعد از کرونا بیشتر از گذشته نظافت و بچه‌داری می‌کنند؟

افت سرعت تغییرات در تقسیم کارهای خانه و نقش‌های جنسیتی

ملیسا میلکی، جامعه‌شناس دانشگاه تورنتو می‌گوید که «مردان در حال انجام کارهایی هستند که به اصطلاح به عنوان کارهای خانه زنانه شناخته می‌شود، این موضوع می‌تواند یک داستان امیدوارکننده باشد.»

این یافته‌های خانم میلکی به بحثی طولانی‌مدت در میان پژوهشگران حوزه مطالعات جنسیت دامن می‌زند؛ بحثی که بر این پرسش متمرکز است که آیا انقلاب جنسیتی —که با افزایش برابری در اشتغال زنان و مردان و تقسیم وظایف خانه همراه بوده است—در دو دهه گذشته متوقف شده است یا خیر.

به عبارت دیگر، زنان متأهل در دهه  ۱۹۶۰ میلادی، ۷ برابر بیشتر از شوهران خود کارهای خانه را انجام می‌دادند. این ساعات در اواسط دهه ۱۹۹۰ به طور چشمگیری کاهش یافت و زنان متأهل تقریبا فقط دو برابر بیشتر از شوهران خود کارهای خانه را انجام می‌دادند.

از آن زمان، سرعت این روند کاهش یافته است. برای مثال، در سال ۲۰۰۳، زنان به طور متوسط ۱۸.۵ ساعت در هفته را به انجام تمام کارهای خانه، از جمله کارهای زنانه سنتی مانند نظافت، آشپزی و شستشو، همچنین مراقبت از کودکان خرید، کارهای بیرون خانه و باغبانی، اختصاص می‌دادند، در حالی که مردان متأهل تنها ۱۰.۱ ساعت در هفته صرف این کارها می‌کردند.

بیست سال بعد، زنان ۱۷.۷ ساعت از وقت خود را به این گونه کارها اختصاص می‌دادند، در حالی که مردان متأهل ۱۱.۲ ساعت در هفته وقت می‌گذاشتند. این یعنی اینکه حتی در دهه ۲۰۲۰، زنان متأهل همچنان حدود ۱.۶ برابر بیشتر از مردان متأهل کارهای خانه را انجام می‌دهند.

توجه مطلق به جمع ساعات صرف شده درست نیست

با این حال، خانم میلکی معتقد است که توجه مطلق به جمع ساعات صرف شده برای تمام کارهای خانه، روند واقعی را پنهان می‌کند. داستان از این قرار است که علاوه بر کاهش شکاف زمانی در انجام کارهای زنانه سنتی، ساعات صرف شده توسط زنان و مردان متأهل برای خرید مایحتاج غذایی و دیگر نیازهای خانه به تدریج به هم نزدیک شده است.

شکاف جنسیتی در ساعات مراقبت از کودکان همچنان زیاد است، به طوری که زنان متأهل تقریبا دو برابر بیشتر از مردان متأهل برای مراقبت از کودکانشان وقت صرف می‌کنند. اما پایداری این شکاف تا حدی با این واقعیت توضیح داده می‌شود که هم مردان و هم زنان متأهل از سال ۲۰۰۳ به بعد زمان بیشتری را به گذراندن با کودکان خود اختصاص داده‌اند.

به گفته این گروه تحقیقاتی، یکی از محدودیت‌های این مطالعه این است که نمی‌تواند زمان صرف شده توسط خانواده‌های تک‌والد را برای چنین وظایفی تفکیک کند، یا زمانی که به مراقبت از دیگر افراد مانند سالمندان را که معمولاً به زنان مربوط می‌شود در نظر بگیرد.

اما به گفته حانم میلکی، روندهایی که در طول همه‌گیری کرونا ظهور کرد، نشان‌دهنده تغییرات مهمی است. در حالی که در سال ۲۰۲۰ همه به طور قابل توجهی زمان بیشتری را به انجام کارهای خانه و مراقبت از کودکان اختصاص دادند، در سال ۲۰۲۳ ساعات صرف شده توسط زنان برای این کارها عمدتاً به سطح پیش از همه‌گیری کرونا بازگشت. اما مردان نیز همچنان به مشارکت‌های برابر خود ادامه داده‌اند.

منبع خبر