در استرالیا به نوزادان مبتلا به آلرژی به بادامزمینی درمانی برای ایجاد ایمنی در برابر تهدید بالقوه زندگی ارائه میشود، که اولین برنامه از این دست در جهان است.
در این برنامه، با نظارت بیمارستانهای برگزیده اطفال، دوزهای افزایش تدریجی پودر بادامزمینی به نوزادان واجد شرایط هر روز به مدت حداقل دو سال داده میشود تا حساسیت آنها کاهش پیدا کند.
ایمونوتراپی (ایمندرمانی) خوراکی در آزمایشات بالینی و بعضی مراکز تخصصی آلرژی در سراسر جهان در دسترس بوده است، اما این اولین بار است که این روش بهعنوان یک طرح ملی مراقبت و درمان برای مبتلایان به آلرژی بادامزمینی به کار گرفته میشود.
استرالیا اغلب بهعنوان «پایتخت آلرژی جهان» شناخته میشود و از هر ۱۰ نوزاد یک نوزاد به حساسیت غذایی مبتلا میشود.
آلرژی به بادامزمینی حدود ۳ درصد از استرالیاییها را در سن ۱۲ ماهگی تحت تاثیر قرار میدهد و بر خلاف سایر آلرژیهای غذایی، در شمار کمی از کودکان با افزایش سن از بین میرود. به همین علت هم است که آلرژی به بادامزمینی شایعترین نوع آلرژی غذایی در میان کودکان و نوجوانان است.
جید کرنی، دستیار وزیر بهداشت استرالیا، گفته است: «[این] میتواند نقطه عطفی باشد [در تلاشی] که همه ما میخواهیم جلوی این آلرژی وحشتناک را بگیریم.»
این برنامه درمانی رایگان فقط برای کودکان زیر ۱۲ ماه در دسترس است که مبتلا به آلرژی بادامزمینی تشخیص داده شدهاند و در یکی از ۱۰ بیمارستان شرکتکننده در سراسر کشور تحت مراقبت هستند.
تیم برتیگ، سرپرست این برنامه، به بیبیسی گفت که برنامه دوز و میزان و روند افزایش آن برای هر کودک به دقت محاسبه میشود، تا وقتی که آنها به «دوز پایدار» برسند که برای دو سال باقی میماند.
او گفت که بعضی از کودکان ممکن است عوارض جانبی از جمله واکنش آلرژیک را تجربه کنند، اما برای اکثر کودکان در این گروه سنی این عوارض خفیف هستند و نیازی به درمان ندارند.
هدف از این روش درمانی این است که آستانه تحمل آنها را افزایش دهند و خطر و اضطراب ناشی از قرار گرفتن در معرض بادامزمینی را هم کاهش دهند، بهطوری که نتایج آن با آزمایش آلرژی غذایی در پایان دوره درمان اندازهگیری میشود.
دکتر برتیگ گفت که نتیجه نهایی درمان در کودکان متفاوت خواهد بود: «در بعضی موارد [آستانه] ممکن است در حدی بالا باشد که آنها بتوانند بدون محدودیت در رژیم غذایی خود بادامزمینی بخورند، برای بعضی دیگر ممکن است آن را تا حدی افزایش دهد که قرار گرفتن در معرض تصادفی منجر به واکنش آلرژیک نشود.»
پروفسور کرستن پِره، مدیر «مرکز عالی ملی آلرژی»، گفت: در نهایت، ما میخواهیم خط سیر بیماری آلرژی در استرالیا را تغییر دهیم تا کودکان بیشتری بتوانند بدون خطر واکنش تهدیدکننده زندگی به مدرسه بروند.»
این مرکز، این برنامه درمانی را از نقطهنظر اثربخشی و ایمنی ارزیابی خواهد کرد با این امید که بتوانند آن را به بیمارستانهای بیشتر و احتمالا سایر آلرژیهای غذایی دیگر گسترش دهند.
با این حال، پزشکان تاکید کردهاند که خانوادهها نباید روش ایمونوتراپی خوراکی را در خانه بدون نظارت متخصصین انجام دهند.
دکتر برتیگ گفت: «این بیگمان، برنامهای مناسب همه نیست.»