«جان برای نان؛ یاور، فاروق و کولبرانی که هرگز به خانه برنگشتندیاور ویسی»، کولبر ۲۷ ساله‌ای بود که یکشنبه شب، ۵آذر۱۴۰۲، راهی مرز «نوسود» پاوه شد؛ ولی غرق در خون و روی کول کولبران دیگر برگشت. جوانی عاشق فوتبال و پدر دو طفل خردسال ۲ ساله و ۵ ماهه بود که گلوله نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی، جانش را گرفت. چند ساعت قبل‌تر و چند صد کیلومتر آن طرف‌تر، در مرز «هه‌نگه‌ژال» بانه، نوجوان ۱۷ ساله‌ای به نام «فاروق علیزاده» هم با گلوله‌های مرزبانان جمهوری اسلامی کشته شد.
با وجود اینکه یاور ویسی هنوز وارد مرز عراق نشده بود، مورد اصابت گلوله قرار گرفت. فعالان حقوق بشر این اقدام را مجرمانه می‌دانند. گلوله به ناحیه تنه یاور اصابت کرده بود. در مورد فاروق علیزاده نیز گلوله به سرش اصابت کرده بود.
کشته شدن یاور ویسی و فاروق علیزاده، نمونه‌هایی از کشتار کولبران توسط نیروهای انتظامی و مرزبانی ایران است که طی ۱۲ سال گذشته باعث کشته شدن حداقل ۵۹۴ کولبر و زخمی شدن ۱۳۶۴ نفر شده است.
