با افزایش تعداد میتوکندریها در سلولهای سالم، سلولهای پیر یا آسیبدیده مجاور بدون نیاز به دارو یا دستکاری ژنتیکی، دوباره احیا میشوند
پژوهشگران راه تازهای برای «شارژ مجدد» سلولهای انسانی یافتهاند. این کار با جایگزینی میتوکندریها امکانپذیر میشود و میتواند اثر گستردهای در درمانهای پزشکی داشته باشد. به گزارش ساینس الرت، افزایش سن باعث کندی، فرسودگی و کاهش میتوکندری می شود. و همین افت عملکرد میتواند در بروز بیماریهای گوناگون، از قلب تا مغز، نقش داشته باشد.
در این پژوهش، محققان از ذرات ویژهای به نام «نانوگل» (Nanoflower) استفاده کردند، ساختارهایی گلمانند که میتوانند مولکولهای اکسیژن آسیبزا را جذب کنند. این فرایند موجب فعال شدن ژنهایی شد که تعداد میتوکندریها را در سلولهای بنیادی انسانی افزایش میدهند.
سلولهای بنیادی که انرژی بیشتری دریافت کرده بودند، توانستند میتوکندریهایشان را در اختیار سلولهای پیر و آسیبدیده اطراف بگذارند. این فرایند شبیه «تعویض باتری» است تا شارژ مجدد، اما باعث شد سلولهایی که از کار افتاده بودند دوباره فعال شوند.
آکهیلش گاهاروار، مهندس زیستپزشکی، میگوید: «ما سلولهای سالم را طوری آموزش دادهایم که باتریهای اضافیشان را با سلولهای ضعیفتر به اشتراک بگذارند. با افزایش تعداد میتوکندریها در سلولهای اهداکننده، میتوانیم به سلولهای پیر یا آسیبدیده کمک کنیم بدون نیاز به دارو یا دستکاری ژنتیکی، دوباره احیا شوند.»
بافت نانوگل
نانوگلها از مولیبدن دیسولفید ساخته شدهاند. و وجود حفرههای ریز در آنها باعث میشود مانند اسفنج گونههای فعال اکسیژن در بافتهای هدف را جذب کنند. حذف این مولکولهای مضر موجب فعال شدن ژنهای تولیدکننده میتوکندری در سلولهای بنیادی شد.
سلولهای بنیادی بهطور طبیعی توانایی انتقال میتوکندری را دارند. اما در این آزمایش، میزان میتوکندریهای اضافی به میزان چشمگیری بیشتر بود که شارژ مجدد سلولهای دیگر را تقویت کرد.
...
