لورا دنگ بلاگر زیبایی است. او وقتی سه سال پیش چند عکس از اولین کریسمس با دوست پسر انگلیسی‌اش در لندن در اپلیکیشن شیاهانگشو، اپلیکیشن چینی مشابه اینستاگرام، آپلود کرد، توقع نداشت این چند عکس با چنین استقبال و توجهی روبه‌رو شود.
این عکس‌ها شامل یک سلفی دونفره او و دوست‌پسرش، هدیه‌های بسته‌بندی‌شده، درخت کریسمس و میز شام کریسمس بود. این عکس‌ها، بیشتر از عکس‌های مد و آرایش او، مورد استقبال قرار گرفتند و صدها فالوور جدید به‌حساب کاربری او اضافه کردند.
از آن زمان به بعد، این بلاگر ۲۹ ساله، استراتژی خود در شبکه مجازی را تغییر داد و بیشتر به رابطه‌اش و موضوع تفاوت‌های فرهنگی پرداخت. تعداد فالوورهای خانم دنگ از هزار نفر به هشت هزار نفر رسید. خانم دنگ یک شغل تمام وقت در بازاریابی دارد اما به خاطر تعداد مخاطبانش توانسته قراردادهای تبلیغی زیادی ببندد. درآمد او از این تبلیغات بین سه هزار تا ۷۰ هزار یوان است. (۴۰۰ تا ۹۸۰۰ دلار.)
بعد از آن که تعداد دنبال کنندگان خانم دنگ به ۱۰۰ هزار نفر رسید، آژانس‌های مخصوص اینفلوئنسرها کم‌کم به سراغش رفتند. حالا چهار نفر، کارهای مختلف صفحه‌اش از جمله تدوین ویدئوها، مدیریت تبلیغات و برنامه‌ریزی استراتژی‌های جذب مخاطب را انجام می‌دهند.
خانم دنگ و دوست پسرش چارلز توماس، در میان صدها و شاید هزاران زوج بین نژادی هستند که در اینترنت چین محبوبیت فوق‌العاده زیادی پیدا کرده‌اند. در بیشتر موارد، فرد خارجی رابطه، مردی سفیدپوست است. بیشتر دنبال کنندگان این صفحه‌ها زنانی هستند که در مناطق ثروتمند چین زندگی می‌کنند.
به‌عنوان‌مثال حساب کاربری تی جند کلر، توسط زنی از شانگهای و همسر آمریکایی‌اش اداره می‌شود. این حساب ۳.۸ میلیون نفر دنبال کننده در دویین، که اپی مشابه تیک‌تاک در چین است، به خود جلب کرده است. بر اساس مطالعه شرکت تحلیل داده چان ماما، ۶۰ درصد این فالوورها زنان ۱۸ تا ۳۰ ساله هستند.
خیال‌پردازی و نارضایتی
در ماه مه، خانم دنگ نامزدی خود با آقای توماس را اعلام کرد. بسیاری از دنبال کنندگان از صمیم قلب به آن‌ها تبریک گفتند. یکی از آن‌ها نوشت: «من مدت‌ها است داستان شما را دنبال کرده‌ام. عاقبت شاهد روز بزرگ شما خواهیم بود.»
لی چن، محقق مطالعات رسانه‌ای در دانشگاه آی اند ام وست تگزاس می‌گوید: «برای بسیاری از زنان جوان، تماشای روابط عاشقانه زوج‌های بین نژادی در شبکه‌های اجتماعی مانند خواندن یک رمان عاشقانه دیجیتال است. این صفحه‌های مجازی به خیالات آن‌ها در مورد ازدواج واقعیت می‌بخشند و همزمان نشان می‌دهند آن‌ها از در زندگی واقعی خود خوشحال نیستند و ناراضی‌اند.»
چین هنوز یک جامعه مردسالار است. از زنان توقع می‌رود بیشتر مسئولیت‌های خانه و مراقبت از کودکان را بر عهده بگیرند. تبعیض جنسیتی در محیط‌های کار رایج است. بعد از جنبش می تو، هیچ تغییری در قوانین و مقررات تبعیض‌آمیز ایجاد نشد.
با اینکه حکومت به دلیل پایین آمدن نرخ زادوولد جامعه می‌خواهد زنان را به سمت ازدواج و بچه‌دار شدن بکشاند، بسیاری از زنان جوان از نقش‌های جنسیت‌زده سنتی دوری می‌کنند. در سال ۲۰۲۳، جمعیت چین برای دومین بار به ۱/۴۰۹ میلیارد نفر رسید که نسبت به سال قبل ۲/۸ میلیون نفر کاهش داشت.
بسیاری از فالوورهای این صفحه‌های مجازی فکر می‌کنند در رابطه با یک مرد سفیدپوست، حقوق برابر بیشتری وجود دارد. هرچند ممکن است این تصورهمیشه حقیقت نداشته باشد.
یکی از فالوورها و تحسین‌کنندگان خانم دنگ نوشته است: «مردهای غربی بیشتر از مردان چینی مراقبت از خانواده‌شان را در اولویت قرار می‌دهند.»
کوان هوانگ، دانشیار مطالعات رسانه در دانشگاه گرونینگن در هلند قبول دارد که این روند می‌تواند نشانه رواج یافتن تمایلات فمینیستی در چین، خصوصاً در میان طبقات با درآمد متوسط و رو به بالا باشد. اما او یادآوری می‌کند که اینفولئنسرهایی که مجرد بودن را بین زنان تبلیغ می‌کنند هم در حال محبوبیت پیدا کردن هستند.
افتخاری برای چین
محتوای تولیدشده زوج‌های بین نژادی محبوبیت زیادی بین مخاطبان دارند. ازجمله ویدئوهایی که طرف غربی را در حال چشیدن غذاهای چینی، خواندن ترانه‌هایی به زبان ماندارین، دیدار از مناطق توریستی چین یا دیدار از پیشرفت‌های تکنولوژی چین نشان می‌دهند.
یکی از ویدئوهای آقای توماس که با لباس سنتی چین در اطراف میدان لستر لندن قدم می‌زد، یکی از پرمخاطب‌ترین ویدئوهای خانم دنگ در شیاهانگشو بود.
این نوع محتوا می‌تواند بسیار شبیه محتوای تولیدشده ولاگرهای طرفدار حکومت چین به نظر برسد. این ولاگرها زندگی روزمره خود در چین را به نمایش می‌گذارند و با این کار حمایت خود از سیاست‌های دولت چین ازجمله در مورد مسائل مناقشه برانگیزی مانند مسئله ناحیه سین کیانگ را نشان می‌دهند. با این وجود، زوج‌های بین نژادی به‌ندرت به سراغ مسائل سیاسی می‌روند.
خانم دنگ یک دهه است که در بریتانیا زندگی می‌کند. او می‌گوید طبیعی است که بخواهد فرهنگ‌اش را به شریک زندگی و خانواده او معرفی کند. «من دوست دارم بهترین جنبه‌های چین را به آن‌ها نشان بدهم.» او اضافه می‌کند تصور غربی‌ها از چین تحت تأثیر گزارش‌های منفی رسانه‌ها از این کشور است.
دکتر هوانگ این رفتار را نوعی «ملی‌گرایی فرهنگی» می‌داند و می‌گوید نارضایتی عمیقی در مورد اینکه فرهنگ چین، در جهانی که غرب در آن مسلط است، از دیدها دورمانده است وجود دارد. مثلاً برند لوکس فرانسوی، کریستین دیور، به دلیل استفاده از طراحی اسب در دامن‌های خود، خشم کاربران چینی را برانگیخت زیرا آن‌ها آن را لباس سنتی چینی متعلق به دودمان سونگ (بین سال‌های ۹۶۰ تا ۱۲۷۹) می‌دانستند که حالا به‌صورت طراحی این برند به بازار برگشته است.
شی جی پینگ، رهبر چین، اولین بار در سال ۲۰۱۶ مفهوم «اعتمادبه‌نفس فرهنگی» را مطرح کرد. او در سال ۲۰۱۶ گفت مردم چین باید به فرهنگ چندین هزارساله خود افتخار کنند. این مسئله، پس از قرار گرفتن در گزارش مجلس حزب کمونیست در سال ۲۰۲۲، یکی از هدف‌های کلیدی دولت چین شد. همین موضوع بود که دور سوم رهبری آقای شی، که در نوع خود بی‌سابقه بود را رقم زد. چین با توجه به تنش فزاینده روابطش با غرب در سال‌های اخیر، درون‌نگرتر شده است.
دکتر چن می‌گوید اینترنت چین به‌شدت سانسور می‌شود. به همین دلیل تصور بر این است که زوج‌های بین نژادی به‌نوعی باسیاست‌های کلی حکومت همخوانی دارند. او می‌گوید: «این اینفلوئنسرها ممکن است خود انگیزه‌های ملی‌گرایانه نداشته باشند اما از جو حاکم سو می‌برند.»
اما ملی‌گرایی می‌تواند مانند شمشیری دو لبه باشد.
وندی که نمی‌خواهد نام خانوادگیش را بگوید، با نامزد فرانسوی خود در اروپا زندگی می‌کند. او در شیاهانگشو، ۲۰هزار فالوور دارد. او از هشتگ‌هایی مانند «زوج بین نژادی» یا «عشاق بین نژادی» در انتشار محتوی استفاده نمی‌کند. پست‌هایی که او با نامزدش به اشتراک می‌گذارد، بیشتر از بقیه بازدیدکننده دارد.
همزمان، او پیام‌های زیادی با محتوی نژادپرستانه و پر نفرت دریافت می‌کند. بعضی از آن‌ها او را «غرب پرست» و یا جاسوس خطاب می‌کنند. او به دلیل این حمله‌ها، تا به حال، سه بار حساب‌های کاربری خود را بسته است.
او که ۲۸ سال دارد تاکنون چندین پیشنهاد از برندهای مختلف برای همکاری دریافت کرده است اما او نسبت به محتوی حمایت‌شده از طرف برندها که واقعیت تقلبی را نشان می‌دهند، احساس خوبی ندارد: «آن‌ها می‌خواهند محتوای شما تا جای ممکن عاشقانه و رمانتیک باشد.»
او می‌گوید: «این نوع محتوی با دلیل اولیه‌ای که برای اشتراک مطالب داشتم در تضاد است و بر رابطه من و با نامزدم تأثیر منفی می‌گذارد.» او از امسال تمام قراردادهای خود را کنسل کرده است.
«من فقط می‌خواهم صادق باشم و لحظه‌های خوش زندگی‌ام را ثبت کنم.»
خانم دنگ متهم شده که از احساسات ملی‌گرایانه برای تبلیغ خود استفاده کرده است. اما او اصرار دارد چیزی از سیاست نمی‌داند و محتوی او بر اساس زندگی شخصی و احساسات او است.
او می‌گوید: «مردم دوست دارند چینی‌هایی را ببینند که فرهنگشان را به مردم دیگر نشان می‌دهند. من به کسانی که می‌گویند دارم سیاست‌های حکومت را ترویج می‌کنم، اهمیت نمی‌دهم. تا وقتی از به اشتراک گذاشتن محتوا لذت می‌برم، به آن ادامه خواهم داد.»
