با توجه به گزارشهای موجود، در شهر مشهد بیش از ۷ هزار هکتار از اراضی کشاورزی با فاضلاب به شدت آلوده و خطرناک آبیاری میشوند. این فاضلابها شامل انواع صنعتی، خانگی، بیمارستانی و حتی کشتارگاهی هستند که بدون هیچ تصفیهای مستقیماً به مزارع هدایت میشوند.
چنین اقدامی افزون بر آلودگی مواد غذایی، خطر شیوع بیماریهای عفونی و ایجاد بحران زیستمحیطی را نیز به همراه دارد.
دادههای مطالعاتی سازمان تحقیقات کشاورزی ایران در دهه ۸۰ آشکار میکند میزان سرب موجود در پیازی که از جنوب تهران برداشت میشود، هشت برابر استاندارد است. در برخی محصولات کشاورزی حتی وجود اقلام ممنوعهای مانند د.د.ت هم گزارش شده است.