زیاده‌روی در مصرف گوشت قرمز خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد

یافته ها به طور مشخص نشان داده‌اند کسانی که بیشترین میزان گوشت فرآوری شده را مصرف می‌کردند، در مقایسه با سایرین، “۱۳ درصد بیشتر” در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.

محققان همچنین تاکید کردند کسانی که یک یا چند وعده گوشت قرمز فرآوری‌نشده در روز مصرف می‌کنند در مقایسه با افرادی که کمتر از نصف یک وعده از آنها را در روز مصرف می‌کنند، “۱۶ درصد بیشتر” در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.

نویسندگان مطالعه همچنین دریافتند که مصرف بیشتر گوشت قرمز فرآوری‌شده با “پیری سریع‌تر مغز” مرتبط است، به طوری که با هر وعده اضافی، مغز ۱.۶۱ سال “پیرتر” می‌شود.

به گفته محققان، محتوای بالای چربی اشباع شده در گوشت قرمز – چه فرآوری شده یا فرآوری نشده – ممکن است یکی از عوامل اصلی افزایش خطر ابتلا به زوال عقل باشد.

انجمن قلب آمریکا هشدار می‌دهد که رژیم غذایی سرشار از چربی‌های اشباع شده، کلسترول بد “LDL” و همچنین شانس ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد. این نکته ثابت شده که هر دو از عوامل خطر شناخته شده برای زوال عقل هستند.

همچنین به گفته دانشمندان، گوشت فرآوری‌شده حاوی مواد نگهدارنده‌ای است که در گوشت تازه وجود ندارد، مانند “نیتریت‌ها”، که می‌توانند به ترکیبات مضری تبدیل شوند و استرس اکسیداتیو و التهاب را در بدن افزایش دهند. گوشت فرآوری شده همچنین دارای سطوح بالایی از سدیم است که می‌تواند منجر به فشار خون بالا شود: یکی از مهمترین عوامل خطر ابتلا به زوال عقل.

وجود فلزات سنگین سرطان‌زا در پودرهای پروتئینی محبوب

نتایج یک مطالعه جدید از پروژه “Clean Label” در آمریکا نشان می‌دهد که پودرهای پروتئین محبوب – به ویژه انواع گیاهی، ارگانیک و با طعم شکلات – ممکن است حاوی سطوح بالایی از فلزاتی از جمله سرب و کادمیوم باشند.

پودرهای پروتئین اغلب میان کسانی که قصد کاهش وزن دارند، به باشگاه می‌روند و قصد افزایش سطح انرژی یا عضله‌سازی را دارند، پرطرفدار هستند. با این حال این مطالعه که به بررسی ۷۰ برند محبوب پودرهای پروتئین پرداخته، نشان داد که پودرهای گیاهی، مانند آنهایی که از سویا، برنج و نخود تهیه می‌شوند، سه برابر بیشتر از محصولات مبتنی بر آب پنیر سرب دارند.

همچنین پودرهای آلی سه برابر بیشتر از پودرهای غیر ارگانیک سرب و دو برابر کادمیوم دارند.

پودرهای با طعم شکلات نیز چهار برابر بیشتر از پودرهای با طعم وانیل سرب و تا ۱۱۰ برابر کادمیوم بیشتری دارند.

شکلات تلخ که به خاطر دارا بودن فلاونوئیدها و آنتی‌اکسیدان‌ها شناخته می‌شود، همچنین مستعد سطوح بالاتر فلزات سنگین از جمله سرب و کادمیوم است.

بنا به اعلام “آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا” (EPA) هیچ سطحی از سرب برای انسان ایمن نیست. این فلز با افزایش خطر ابتلا به سرطان، فشار خون بالا، مشکلات قلبی عروقی و آسیب کلیوی در بزرگسالان همراه است. همچنین قرار گرفتن در معرض سرب در دوران بارداری می‌تواند باعث کاهش رشد جنین و زایمان زودرس شود.

کادمیوم  نیز یک عامل سرطان‌زا است و بافت‌های بدن را دچار سمیت می‌کند.

محققان تاکید می‌کنند که لازم نیست به طور کامل از پودرهای پروتئینی خودداری کنید، اما انتخاب هوشمندانه‌تر می‌تواند قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های مضر را به حداقل برساند.

برای افرادی که از یک رژیم غذایی کاملاً گیاهی پیروی می‌کنند، به نظر می‌رسد پودرهای پروتئینی ساخته شده از نخود فرنگی دارای کمترین میزان فلزات سنگین هستند. همچنین پودرهای پروتئینی با طعم وانیل و بر پایه آب پنیر یا تخم مرغ کمترین مقدار از سرب و کادمیوم را دارند.

برای محافظت از سلامت روده‌ها در هنگام مصرف آنتی‌بیوتیک چه بخوریم؟

کشف اولین آنتی بیوتیک یعنی پنی سیلین در سال ۱۹۲۸، یک نقطه عطف در دانش پزشکی بود. تا قبل از آن بیماری‌های عفونی مانند آبله، وبا، دیفتری، ذات‌الریه، حصبه و سل بیداد می‌کردند. حتی در جهان صنعتی، به دلیل وجود این بیماری‌ها، میانگین امید به زندگی در بدو تولد ۴۷ سال بود.

در حالی که آنتی‌بیوتیک‌ها سالانه با از بین بردن باکتری‌های عامل بیماری جان افراد بی‌شماری را نجات می‌دهند، اما در عین حال می‌توانند اثرات طولانی مدتی بر میکروبیوم روده بزرگسالان داشته باشند، از جمله کاهش تنوع باکتری‌های خوب و سایر میکروب‌ها در روده. بنابراین اگر برای مبارزه با عفونت باکتریایی نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک دارید، باید بدانید که چگونه می‌توانید از سلامت میکروبیوم روده خود محافظت کنید.

اولین نکته این است که از مصرف بی‌رویه یا اشتباه آنتی‌بیوتیک‌ها خودداری کنید و تنها زمانی که به آن‌ها نیاز دارید، دقیقاً طبق دستور پزشک دارو را مصرف کنید.

اما مصرف پروبیوتیک‌ها چطور؟ اگرچه تصور عمومی بر این است که مصرف مکمل‌های پروبیوتیک ممکن است به بازسازی باکتری‌های مفید که در طول درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها از بین رفته‌اند، کمک کند، اما تحقیقات جدید نشان داده‌اند که این مکمل‌ها به بهبود وضعیت “میکروبیوتای روده” هیچ کمکی نمی‌کنند و حتی ممکن است به آن آسیب بزنند.

مشکل اینجاست که مکمل‌های پروبیوتیک فقط شامل یک محدوده از گونه‌های میکروبی هستند. هنگامی که این پروبیوتیک‌ها وارد روده می‌شوند، برای اشغال فضا و دریافت مواد مغذی رقابت می‌کنند و ممکن است از بازسازی میکروب‌های طبیعی روده جلوگیری کنند.

اما آیا این به این معناست که پروبیوتیک‌ها در طول درمان با آنتی‌بیوتیک بی‌فایده هستند؟ نه کاملاً. شواهد کنونی نشان می‌دهند که برخی پروبیوتیک‌ها ممکن است اثرات متوسطی در جلوگیری از عوارض گوارشی مرتبط با مصرف آنتی‌بیوتیک در کودکان، بزرگسالان و سالمندان داشته باشند. با این حال، همه پروبیوتیک‌ها این اثر را ندارند.

به گفته متخصصان، مصرف‌کنندگان آنتی‌بیوتیک بهتر است که روی تأمین غذای مناسب برای میکروب‌های موجود در روده تمرکز کنند. مصرف غذاهای غنی از فیبر، به‌ویژه فیبر پری‌بیوتیک، می‌تواند به بازسازی باکتری‌های سالم روده پس از اتمام دوره آنتی‌بیوتیک کمک کند. رژیم‌های غذایی متنوع و غنی از فیبر حتی با کاهش مقاومت آنتی‌بیوتیکی ارتباط دارند.

غذاهایی غنی از پری‌بیوتیک‌ها شامل پیاز، سیر، تره‌فرنگی، موز، مارچوبه، آرتیشو، لوبیا، جو دوسر و گندم کامل هستند.

نشاسته مقاوم که در غذاهایی مانند لوبیا، موز نارس، غلات کامل و سیب‌زمینی‌های پخته سرد، برنج و ماکارونی یافت می‌شود، نیز به عنوان پری‌بیوتیک عمل می‌کند.

به خاطر داشته باشید که اگر در حین مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها دچار اسهال یا علائم گوارشی دیگری شدید، بهتر است صبر کنید و زمانی که احساس بهبودی کردید، سپس میزان مصرف فیبر خود را افزایش دهید.

منبع خبر