چندی پیش جمهوری اسلامی از بستن پیمان بیست ساله با روسیه خبر داد. پیمانی که در آن روسیه قول داد جنگنده های سوخو-۳۵ را به منظور تقویت قدرت بازدارندگی (بخوانید تهاجمی) جمهوری اسلامی به آنها تحویل دهد.
گمانه زنی ها در مورد تاریخ تحویل این هواپیماها هنوز هم ادامه دارد. برخی از تحلیلگران اشاره کردند که احتمال دارد در ازای مزایای اقتصادی و یا سلطه روسیه به منابع ملی ایران، روسیه ادوات جنگی کهنه اش را به جمهوری اسلامی تحویل دهد. آنها همچنین به ناتوانی رژِیم در حفظ تجهیزات نظامی اش اشاره کردند.
نیروی هوایی و سیستم بازدارنده جمهوری اسلامی بر اثر تحریم ها و فشار بین المللی به یکی از ضعیف ترین نقاط خود رسیده است. این تحریمها و فشارهای بین المللی بخاطر فعالیتهای تروریستی سپاه اتخاذ شده است. جمهوری اسلامی هم برای تقویت این ضعف ها دست به دامان کشوری شده است که خود زیر فشار تحریم قرار دارد. مشتریان بازار تسلیحاتی روسیه رژیم هایی مانند جمهوری اسلامی هستند. این رژِیم حاضر است با شعف از هر کشوری، بدون توجه به کیفیت ادوات جنگی و یا کشوری که آن را میفروشد، خریدار این تجهیزات باشد. روسیه اسباب بازی های شکسته خود را که دیگر مایل به بازی با آنها نیست به قیمت گزاف به جمهوری اسلامی میفروشد. جمهوری اسلامی هنوز رویای “قدرت اول منطقه” شدن را در سر می پروراند .
