الیود کیپچوکه «اسطوره» دوی ماراتن و نخستین انسانی است که توانسته مسافت ۴۲ کیلومتر و ۱۹۵ متری را در زمانی کمتر از دو ساعت بدود. طرفدارانش او را «هدیه‌ای برای ورزش و بشریت» می‌دانند. کیپچوگه به تازگی جایزه برجسته شاهزاده آستوریاس اسپانیا را کسب کرد.
آیا رمز موفقیت شما علاقه به الهام بخش بودن است؟ چون برای ۲۰ سال در هر رشته‌ای که فعالیت کردید در قله بودید.
-به نظر موفقیت واقعی این است که در کاری که انجام می‌دهید استاد باشید. من در کاری که انجام می‌دهم، در دو ماهرم و می‌دانم که هرچه بهتر باشم، الهام‌‌بخش آدم‌های بیشتری خواهم بود. هرچه بهتر باشم انرژی مثبت‌تری به کودکان می‌دهم، هرچه بهتر باشم، مشوق بهتری خواهم بود برای اینکه آدم‌ها صبح از خانه بزنند بیرون و بدوند.
چه حسی به شما دست داد وقتی که مقامات دو و میدانی رکورد زیر ۲ ساعت شما را قبول نکردند؟
-من برای مقامات ورزشی ندویدم، برای بشریت دویدم، به ۶ میلیارد انسانی اعتماد کردم که برای کاری که می‌کردم احترام قائل بودند. این کار را انجام دادم تا تاریخ ساز شوم و تغییری در این جهان به وجود بیاروم. از اینکه در این ورزش تاریخ‌ساز شدم خوشحالم. خوشحالم چون به مردم نشان دادم که هیچ‌چیز در این دنیا ابدی نیست، چون کمی شوق به میلیاردها انسان روی کره زمین دادم.
«فوق کفش‌ها» را برای کسانی که نمی‌شناسند معرفی می‌کنید؟
-«فوق کفش‌ها» ازانقال ضربه آسفالت به عضلات جلوگیری می‌کند. هدف این است که وقتی می‌دویم از ماهیچه‌ها محافظت کنیم و هدف شرکت‌های ورزشی این است که کفش‌هایی را درست کنند که از ماهیچه‌های شما محافظت کنند.
می‌دانم که بخش زیادی از ثروتتان را به بنیاد خیریه خودتان اختصاص داده‌اید. در این باره بیشتر برایمان بگویید، چطور شروع شد، اهداف و دستاوردهایتان چه بوده؟–
یک روز داشتم به کشوری فکر می‌کردم که از آن آمده بودم و اینکه چه محدودیت‌هایی برای تحصیل داشتیم. به این نتیجه رسیدم که آنچه ما را از موفقیت بازداشته عدم دسترسی به آموزش خوب است. همینطور می‌دانم که در ورزش به هوای خوب نیاز داریم. بنابراین دو چیز به ذهنم آمد، محیط زیست و آموزش. بنیاد الیود کیپچوگه را بر اساس این دو محور بنیانگذاری کردم، تحصیلات و حفاظت از سیاره‌مان.
بر این باورم که اگر محیط زیست را دریابیم، آب‌ها دوباره آبی و هوا پاکیزه خواهند شد. بر این باورم که تحصیلات کلید پیشرفت ورزش است، می‌تواند مردم را به گوشه و کنار جهان ببرد. تحصیلات باعث می‌شود که انسان‌ها به هم متصل شوند تا جهانی رو به جلو و با آرامش داشته باشیم. برای همین است که بنیاد من مهدکودک و کتابخانه می‌سازد تا بچه‌ها بتوانند به آنجا بروند. راه این است که امکانات در اختیار کودکان قرار دهد. من به دانش اطمینان دارم و مطمئنم که وقتی کتابخانه‌های پرکتاب در اختیار کودکان باشد آنها می‌توانند دانش کسب کنند.
