به نظر دانشمندان گوریلهایی که داروهایی مناسب خود را در طبیعت پیدا میکنند، میتوانند راه گشای کشف داروهای آینده باشند.
محققان گابن، گیاههای استوایی را که گوریلهای وحشی میخورند و شفادهندههای محلی آنها را برای انسانها به کار میبرند، مطالعه کردهاند. آنها چهار گونه گیاهی پیدا کردند که تأثیر دارویی دارند.
تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده این گیاهها میزان بالایی آنتیاکسیدان و مواد ضد میکروبی دارند.
یکی از آنها حاوی موادی بود که میتواند قابلیت درمان ابر میکروبها را داشته باشند.
بهتازگی یک اورانگوتان زخمی برای به کار بردن ترکیب گیاهی که برای درمان زخمش ساخته بود، در صدر خبرها قرار گرفت.
دریکی از جدیدترین مطالعات، گیاهشناسان، گیاههایی که گوریلهای جلگهای غربی پارک ملی موکالابا خورده بودند را ثبت و بررسی کردند.
آنها چهار درخت را که احتمالاً خواص دارویی دارند را انتخاب کردند. آنها برای انتخاب این درخت با شفادهندههای محلی هم مشورت کردند. این چهار درخت عبارتاند از نوعی درخت کاپوک به نام Ceiba pentranda، توت بزرگ زردرنگ (Myrianthus arboreus)، گز آفریقایی (Milicia excels) و درختان توت (Ficus).
پوست درختان که در پزشکی سنتی برای درمان انواع بیماریها از دلدرد تا ناباروری به کار میرود حاوی مادهای شیمیایی است که خواص دارویی دارد ازجمله فنول و فلاوونوئیدها.
هر چهار گیاه خواص ضد باکتریایی در برابر یکی از گونههای مقاوم شده در برابر داروی باکتری ای کولای نشان دادند.
درخت کاپوک خصوصاً توانسته بهطور مشخص قابلیتهایی برای مقابله با انواع آزمایششده ای کولای نشان دهد.
دکتر جوانا سچل، انسانشناس از دانشگاه دورام بریتانیا که با دانشمندان گابن در این پروژه همکاری داشته است میگوید: «این نشان میدهد میمونهای انساننما در مسیر تکامل خود یاد گرفتهاند گیاهانی را بخورند که برای آنها مفید هستند. این همچنین نشان میدهد چقدر دانش ما درباره جنگلهای مرکز آفریقا ناچیز و کم است.»
گابن دارای جنگلها وسیع و ناشناختهای است که فیلها، شامپانزهها، گوریلها و گونههای مختلف گیاهی در آن وجود دارند. گیاهانی که هنوز دانش علمی درباره آنها وجود ندارد.
شکار غیرقانونی و بیماری موجب شده تعداد زیادی از گوریلهای دشتهای غربی در محیط وحش ناپدید شوند.
آنها توسط اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت بهعنوان گونههای بهشدت در معرض خطر شناخته شدهاند.