بر اساس قانونی در آمریکا، حقوق استفاده از بازسازی دیجیتالی افراد مشهور درگذشته، شامل صدا و تصویر آنها، متعلق به ورثه قانونی آن فرد است.
زنده کردن بازیگران مشهور مرده از طریق فناوری دیجیتال طی سال‌های اخیر جنجالی شده است. یک کمپانی فیلمسازی در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد قصد دارد جیمز دین را زنده کند و در فیلمی به عنوان هنرپیشه نقش دوم از او استفاده کند.
این کمپانی با استفاده از تصاویر دیجیتالی که از سراسر بدن هنرپیشه فقید آمریکایی برداشته شده بود، و با استفاده از تصاویر و فیلم‌های موجود از وی، دین را به صورت دیجیتالی احیا کرد. او آخرین کسی نبود که به این صورت احیا شد.
پیتر کوشینگ، که در سال ۱۹۹۴ درگذشت، برای تکرار نقش خود در یکی از اپیزودهای جدید جنگ ستارگان، در سال ۲۰۱۷ به صورت دیجیتالی به زندگی بازگردانده شد. کری فیشر نیز که حین تولید یکی دیگر از قسمت‌های جنگ ستارگان فوت کرده بود، به شکل دیجیتالی در آن قسمت ظاهر شد.
احیای دیجیتالی بازیگران مرده تاریخچه‌ای نسبتا طولانی دارد. کمپانی «سی‌جی‌ام ورلدواید» در سال ۱۹۸۲ به‌طور خاص برای این کار تاسیس شد. این شرکت با کسب اجازه از ورثه بازیگران مرده مشهور، آنها را به صورت دیجیتالی احیا می‌کند.
بر اساس قانونی که جزئیات آن در ایالت‌های مختلف آمریکا فرق می‌کند، حقوق استفاده از بازسازی دیجیتالی افراد مشهور درگذشته، شامل صدا و تصویر آنها، متعلق به ورثه قانونی آن فرد است.
اگر بابت استفاده از احیای دیجیتالی پول یا سودی نصیب استفاده‌کننده شود، او باید مقداری را به ورثه بازیگر اختصاص دهد. به همین دلیل، اگر فیلمسازی بخواهد از تصاویر بازیگر استفاده کند، باید از ورثه وی مجوز کسب کند.
قانون استفاده از تصاویر افراد درگذشته در ایالت‌های آمریکا متفاوت است. مثلا، در کالیفرنیا ۷۰ سال پس از مرگ یک نفر می‌توان از صوت و تصویر وی به صورت آزاد و بدون کُپی‌رایت استفاده کرد. این مدت در ایلینویز ۵۰ سال است.
در حالی که قانون مذکور در قبال بسیاری از بازیگران مشهور اوایل تا اواسط قرن بیستم در حال انقضاست، احتمالا به زودی شاهد افزایش احیای بازیگران مرده و استفاده از آنها در فیلم، بازی‌های کامپیوتری و دیگر رسانه‌های مدرن خواهیم بود.
One thought on “آیا فناوری دیجیتال می‌تواند بازیگران مرده را به سینما بازگرداند؟”