چرا گاهی فریاد زدن اشکالی ندارد

سامانتا سیلورمن، مددکار اجتماعی و متخصص ضربه‌های عاطفی، می‌گوید که افزایش آدرنالین ما را به «وضعیت تحریک‌شده‌» می‌کشاند و برای «مواجهه یا فرار از وضعیت» آماده می‌کند. درنتیجه، «جیغ زدن می‌تواند ظهور طبیعی این واکنش باشد» که راهی غریزی برای «بیرون کردن و دفع احساسات طاقت‌فرسا» به شمار می‌رود. 

فریاد زدن چه مزایایی دارد؟

رها کردن احساسات می‌تواند مزیت‌هایی داشته باشد. سیلورمن می‌گوید: «فریاد زدن عصب واگ را که به تنظیم سیستم عصبی کمک می‌کند درگیر می‌سازد.» همچنین باعث کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و مهار پاسخ جنگ یا گریز می‌شود و بدن را آرام می‌کند. 

به گفته سیلورمن، فریاد زدن هورمون‌های استرس را کاهش می‌دهد. بیان احساسات از طریق فریاد زدن کورتیزول را کاهش می‌دهد، تنش و اضطراب را کم می‌کند و به تسکین موقت می‌انجامد. او می‌گوید که فریاد زدن مانند ورزش کردن ترشح اندروفین، هورمون احساس خوشایند، را افزایش می‌دهد. 

کجا فریاد بزنید؟

یاهو لایف می‌نویسد، فریاد زدن، باوجود اینکه می‌تواند گاهی برای بدن سودمند باشد، در ملا عام یا در جمع خانواده و دوستان پسندیده نیست. پس بهتر است این کار را در خودرو با شیشه‌های بالاکشیده، در کنسرت، وقتی سرتان را توی بالش فرو کرده‌اید، در تظاهرات، مسابقات ورزشی، وسط دریاچه یا اقیانوس، کنار ساحل و نزدیک امواج، در حمام، اتاق خشم، زیر آب یا در محلی که عایق صدا دارد انجام دهید.

فریاد زدن می‌تواند راهی موثر برای بیان احساسات منفی باشد و به‌شکل آنی و لحظه‌ای حالتان را بهتر کند. با این حال، معایبی هم دارد، به‌خصوص اگر به طور مکرر فریاد بزنید. فریاد زدن به تارهای صوتی آسیب می‌زند و مشکلاتی مانند لارنژیت، التهاب و خستگی صوتی به دنبال دارد. اگر متوجه شدید که نیاز دارید مکرر فریاد بزنید، بهتر است سراغ روان‌درمانگر بروید تا به مساله شما رسیدگی کند. 

منبع خبر