تا پایان مهلت رئیس‌جمهور برای انتخاب مکانی جدید به عنوان محل دفن زباله‌های شهر آمل کمتر از ۴۸ ساعت باقی مانده است. اما هنوز از انتخاب این محل خبری منتشر نشده است.
شرایط نامناسب دفن‌گاه زباله‌های شهر آمل که در نزدیکی محل مخزن هراز قرار گرفته، به این سازه آسیب زده است. به همین دلیل ابراهیم رئیسی در روز چهارم آبان ماه دستور داد که مکانی جدید برای این زباله‌ها انتخاب شود.
مهلت جانمایی دفن‌گاه جدید برای زباله‌های آمل با پایان مهلت تعیین شده برای حل مشکل دفن‌گاه سراوان در استان گیلان همزمان شده و حل مساله زباله‌ها را با پرسش‌هایی جدی روبه‌رو کرده است.
مدیریت پسماند و انواع زباله‌هایی که بشر تولید می‌کند، نه فقط در ایران بلکه در سطح جهانی به یکی از دغدغه‌های مهم حکومت‌هایی تبدیل شده است که به دلیل افزایش روزافزون میزان تولید زباله به دست بشر، هر روز ناچارند به ابتکار عملی جدید روی بیاورند.
در چنین شرایطی، دولت ایران که دهه‌هاست به ناکارآمدی و ناتوانی در حل مشکلات ریز و درشت متهم است، برای حل مشکل زباله نیز با شرایطی روبه‌روست که در نگاه برخی ناظران، ابعاد یک بحران جدی را پیدا کرده است.
به‌جز سراوان، دفن‌گاه آمل، انگیل‌سی بابل، دفن‌گاه آزادشهر و شیرابه‌هایشان جنگل‌های هیرکانی و منابع آب و خاک گیلان، مازندران و گلستان را رو به نابودی سوق می‌دهند.
این نابودی محدود به سه استان شمالی ایران نیست که از نگاه برخی ناظران، قربانی شیوه نادرست مدیریت پسماند در ایران شده‌است. نام‌هایی چون آرادکوه در جنوب پایتخت، صُفیره در شرق اهواز یا برمشور شیراز نشانه این سوء مدیریت است.
برخی بوی نامطبوع مسیر فرودگاه امام خمینی به تهران را به دفن‌گاه آرادکوه نسبت می‌دهند، ولی هیچ گاه ارتباط مستقیم بین این دو به شکل قطعی تایید نشد.
مهرماه پارسال، ناسا در گزارشی درباره قابلیت‌های سیستم جدید ماهواره‌ای خود، تصویری از منطقه آرادکوه منتشر کرد و نوشت که این منطقه، یکی از بزرگترین مناطق تولید گاز متان در خاورمیانه است. در این گزارش آمده بود که دلیل حجم بالای گاز متان در این منطقه، تجزیه زباله است.
One thought on “بحران پسماند؛ ضرب‌الاجل‌های بی‌نتیجه رئیس‌جمهور و جنگل‌هایی که زیر بار زباله دفن می‌شوند”