در تازه‌های پزشکی این هفته نگاهی داریم به عناوینی همچون خطرات درمان افسردگی با داروی کتامین؛ کدام مبتلایان به سرطان به شیمی‌درمانی پیشگیرانه نیاز دارند و همچنین چرا برخی از ما بیشتر قربانی نیش حشرات می‌شویم؟
ایلان ماسک به تازگی در مصاحبه‌ای با شبکه خبری سی‌ان‌ان اعلام کرد که برای کمک به تقویت سلامت روان و درمان علائم افسردگی‌اش، “کتامین هیدروکلراید” که نوعی داروی بیهوشی قوی است، مصرف می‌کند. او ابراز امیدواری کرد که این روش درمانی به دیگر افرادی که از افسردگی رنج می‌برند نیز کمک کند.
به نوشته نشریه پزشکی Healthline، کتامین یک داروی بیهوشی قوی است که تحقیقات نشان می‌دهد می‌تواند به درمان افسردگی کمک کند. این دارو در دوزهای کمتر به کاهش درد نیز کمک می‌کند. هرچند ایلان ماسک، مالک شبکه اکس یکی از کسانی است که برای درمان علائم افسردگی خود کتامین مصرف می‌کند، اما در حال حاضر سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این روش را تایید نکرده است.
به عقیده بسیاری از متخصصان، مصاحبه ماسک در مورد استفاده از این روش درمانی، باعث افزایش شهرت کتامین و افزایش خطر احتمال سوء‌استفاده از آن می‌شود.
ماسک بدون اشاره به جزئیات مصرف کتامین، گفت: «مواقعی وجود دارد که در مغزم نوعی احساس منفی مانند افسردگی دارم، چیزی که هیچ ربطی به اخبار منفی ندارد. کتامین برای خارج کردن فرد از این چارچوب ذهنی منفی، مفید است.»
کتامین در حوزه پزشکی استفاده‌های زیادی دارد و در بیست سال گذشته، محققان به طور فزاینده‌ای از آن برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌های روانی، از جمله افسردگی (به ویژه افسردگی مقاوم به درمان)، اختلال مصرف مواد، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اضطراب استفاده کرده‌اند. اما همچنین به عنوان یک ماده غیرقانونی در میهمانی‌ها باعث ایجاد توهم و مستی می‌شود.
مصرف بیش از حد کتامین می‌تواند منجر به بیهوشی و کندی خطرناک تنفس شود. در دراز مدت، استفاده از کتامین می‌تواند منجر به مشکلات ادراری و مثانه، افزایش فشار خون و اختلالات روانپزشکی شدیدتر گردد.
بنابراین توصیه روانپزشکان این است که قبل از تهیه خودسرانه این دارو برای کاهش علائم افسردگی، با مشورت پزشک خود به دنبال روش‌های درمانی امن‌تر باشید.
کدام مبتلایان به سرطان، به “شیمی‌درمانی پیشگیرانه” نیاز دارند؟
کاترین، پرنسس ولز، در ماه ژانویه تحت یک عمل جراحی شکم قرار گرفت که در ابتدا تصور می‌شد غیرسرطانی است.
به نوشته هلث لاین، این جراحی موفقیت‌آمیز بود، اما آزمایش‌های بعد از آن نشان داد که او مبتلا به سرطان است و باید تحت شیمی‌درمانی پیشگیرانه قرار گیرد. اما شیمی‌درمانی پیشگیرانه به چه معناست؟
شیمی‌درمانی پیشگیرانه می‌تواند از رشد یا بازگشت تومورها پس از درمان‌های دیگر مانند جراحی جلوگیری کند. این روش اغلب زمانی در نظر گرفته می‌شود که تومورها شروع به رشد یا گسترش در سراسر بدن کنند. دلیل تجویز این روش آن است که ممکن است مقداری سلول سرطان میکروسکوپی هنوز در بدن باقی مانده باشد و هدف شیمی‌درمانی پیشگیرانه، نابودی آنهاست.
شیمی‌درمانی پیشگیرانه معمولاً برای سرطان‌های مرحله ۱ و زمانی که هنوز بیماری در بدن گسترش نیافته، تجویز نمی‌شود. این درمان بیشتر هنگامی که سرطان‌ها به مرحله ۲ می‌رسند و در حال رشد هستند اما هنوز در بدن پخش نشده‌اند و برای موارد پیشرفته‌تر سرطان یا سرطان‌های متاستاتیک، استفاده می‌شود.
بسیاری از انواع سرطان‌ها مانند سرطان پستان و روده بزرگ، ممکن است با شیمی‌درمانی پیشگیرانه، پس از جراحی درمان شوند.
به گفته متخصصان، از آنجایی که کیت تنها ۴۲ سال دارد، این امر نمونه نگران‌کننده دیگری از افزایش نرخ سرطان در میان بزرگسالان زیر ۵۰ سال است.
انجمن سرطان آمریکا نیز اعلام کرده که نرخ ابتلا به سرطان در بزرگسالان بین سنین ۱۸ تا ۴۹ سال در حال افزایش است و برخی از رایج‌ترین اشکال سرطان در این گروه سنی عبارتند از سرطان پستان، تیروئید، ملانوم پوست، سرطان بیضه، سرطان کولون و رکتوم و سرطان لنف هوچکین. بنا به تاکید این انجمن، تشخیص زودهنگام از طریق غربالگری به موقع، کلید درمان سرطان، قبل از گسترش آن در بدن است.
چرا برخی از ما بیش از دیگران قربانی نیش پشه‌ها می‌شویم؟
پشه‌ها از بهترین شکارچیان کره زمین هستند زیرا می‌توانند با استشمام هوایی که شما تنفس می‌کنید، از فاصله‌ای دور پیدایتان کنند.
پشه‌ها هنگامی که پوست لخت شما را پیدا کردند، با نیش سوزنی‌مانند خود خون شما را می‌مکند. اما ممکن است متوجه نشوید، زیرا بزاق آنها حاوی یک ماده بی‌حس‌کننده برای خنثی کردن درد است.
پشه‌ها ناقل بیماری‌هایی هستند که با گاز گرفتن چندین نفر در طول زندگی‌شان می‌توانند باعث گسترش تب دنگی، مالاریا و زخم بورولی شوند. زخم بورولی یک بیماری است که توسط مایکوباکتریوم (سل و جذام و انواع دیگری از بیماری‌های ناشی از مایکوباکتریوم) ایجاد می‌شود و در نتیجه آن، گره‌هایی در پوست و زخم‌های عمیق، اغلب در بازوها یا صورت بروز می‌کند.
پشه‌ها نه تنها ما انسان‌‌ها را بر پستانداران دیگر ترجیح می‌دهند، بلکه به برخی از ما نیز نسبت به سایرین علاقه بیشتری دارند.
بدن شامل میلیون‌ها باکتری است که برای حفظ سلامت پوست ما حیاتی هستند. افراد با تنوع میکروبی بالاتر برای پشه‌ها جذابیت کمتری دارند و بنابراین ممکن است نیش کمتری دریافت کنند. میکروبیوم پوست ما تحت‌تأثیر ژنتیک، سن و سیستم ایمنی ما قرار دارد، چیزی که واقعا نمی‌توانیم در مورد آن کاری انجام دهیم. اما اگر می‌خواهید حشرات را از خود دور کنید، از صابون‌های ضد باکتری خودداری کنید چون آنها هر دو باکتری خوب و بد را با هم از بین می‌برند.
علاوه بر این، عوامل غیرژنتیکی مانند فعالیت بدنی و استفاده از عطرها نیز می‌تواند بر جذب پشه تأثیر بگذارد. چندین مطالعه اسید لاکتیک را به‌عنوان یکی دیگر از مواد شیمیایی که پشه‌ها به سمت آن گرایش دارند، شناسایی کرده‌اند. بدن ما هنگام ورزش اسید لاکتیک تولید می‌کند، بنابراین بهترین توصیه این است که بلافاصله بعد از ورزش، بدن را با صابون بشویید.
سن نیز عامل دیگر جذب پشه‌هاست. پشه‌ها هنگام جستجوی غذا، بزرگسالان را نسبت به کودکان ترجیح می‌دهند.
بیش از یک مطالعه منبع معتبر بررسی کرده است که آیا گروه خونی تأثیری بر احتمال گزیدگی شما دارد یا خیر. این خبر خوبی برای کسانی است که گروه خونی A دارند. به‌نظر می‌رسد پشه‌ها این گروه خونی را کمتر جذاب می‌دانند. اما برای گروه خونی O اینطور نیست. با‌این‌حال، برای کسانی که گروه خونی O دارند، یک خبر خوب وجود دارد. اگر پشه‌ای که شما را نیش می‌زند و ناقل انگل مالاریا است، احتمال ابتلای افراد گروه O به مالاریای شدید کمتر از افراد دارای گروه‌های خونی دیگر است.
حتی اگر یک آهنربای پشه هستید، هنوز راه‌های موثری برای جلوگیری از گزش وجود دارد.
پوشیدن لباس‌های بلند و گشاد و حشره‌کش‌ها شما را در برابر نیش پشه محافظت می‌کند، اما خوردن سیر یا ویتامین B به عنوان دافع پشه‌ها یک افسانه است.
یکی از اقدامات می‌تواند پوشیدن لباس‌های با رنگ‌روشن باشد، زیرا برخی از مطالعات نشان می‌دهند که پشه‌ها جذب رنگ‌های تیره می‌شوند. سبزهای روشن و آبی ممکن است بهترین باشند.
همچنین کاهش مصرف آبجو نیز موثر است زیرا ثابت شده که پس از نوشیدن آبجو، بوی بدن ما برای پشه‌ها جذاب‌تر خواهد بود.
از یک دافع حشرات روی پوست استفاده کنید. مواد طبیعی مانند روغن سیترونلا، علف لیمو و نعناع می‌توانند موثر باشند.
اگر باغی دارید، مطمئن شوید که آب راکد برای زیست پشه‌ها در آن وجود ندارد.
همچنین کاشت گیاهان معطری مانند ریحان، اسطوخودوس، آویشن، لیمو و گل همیشه‌بهار پشه‌ها را دور می‌کنند.
