تحلیل محتوایی حملات نیروهای نیابتی رژیم ایران در خاورمیانه

تحلیل محتوایی حملات نیروهای نیابتی رژیم ایران در خاورمیانه

با آغاز بحران غزه که حمله حماس به اسرائیل فتیله این آتش روشن کرد، ما شاهد روزافزون حملات نیروهایی نیابتی جمهوری اسلامی به اهداف آمریکایی و نیروهای ائتلاف بودیم. جمهوری اسلامی از روز اول این بحران با استاندارد دوگانه سعی داشته تا نیروهای نیابتی خود را برای این حملات ترغیب کند. تا امروز ما شاهد آن نبوده ایم که رژیم ایران این حملات را محکوم کند. برعکس سرداران سپاه و برخی مسئولین این رژیم این حملات را تحسین کرده اند. جمهوری اسلامی هم از لحاظ لجستیکی و هم از لحاظ آموزشی نیروهای نیابتی خود را حمایت می کند تا به این حملات ادامه دهند.
حمله به نیروهای آمریکایی و نیروهای ائتلاف و متحدانش در منطقه در برخی مواقع بصورت مستقیم از طرف رژیم ایران صورت گرفته است. حمله به آراموکو و کشتی های تجاری در آبهای آزاد در چند سال اخیر بصورت مستقیم از طرف ایران انجام شده است. مهمات استفاده شده در این حملات آشکارا نقش مستقیم جمهوری اسلامی را ثابت می کند.


حالا سود جمهوری اسلامی از بی ثبات کردن منطقه چیست؟ چرا جمهوری اسلامی سعی دارد تا خاورمیانه روی ثبات و آرامش نبیند. صلح و آرامش دشمن رژیمهای دیکتاتوری می باشند. این رژیمها برای ادامه اهداف پلید خود همیشه تلاش می کنند تا اوضاع را وخیم نگهدارند. زیرا در مواقع استقرار سیاسی این رژیمها خلع سلاح شده و نمی توانند شانسی برای بقا داشته باشند. برای همین رژیم ایران چندین دهه است که در خاورمیانه آتش نفاق و جنگ را برافروخته است. امروز چهار کشور (سوریه، عراق، لبنان و یمن) اسیر زیاده خواهی های این رژیم شده اند.
در یکی از آخرین حمله های نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی که در کشور اردن انجام گرفت، پایگاه آمریکایی هدف قرار گرفت و سه تن از سربازان این کشور جان خود را از دست دادند. پهپادی که در این حمله مورد استفاده قرار گرفته از نوع پهپاد شاهد می باشد که ساخت سپاه پاسداران می باشد. این پهپاد که انتحاری می باشد در جنگ اوکراین هم از طرف روسیه برای کشتار مردم بیگناه استفاده می شود.


سئوالی که اینجا ایجاد می شود این است که آیا حملات نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی کمکی به صلح و آرامش منطقه (چیزی که آنها مدعی آن هستند) می کند یا نه؟ با نگاهی به گاهشمار این حملات براحتی می توان فهمید که این حملات در راستای ایجاد تنش در منطقه عمل می کند و این می تواند برخورد منطقه ای را گسترش دهد.
آیا نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی به رغم خواسته و دستورات جمهوری اسلامی این حملات را انجام می دهند؟ آیا رژیم ایران کنترل نیروهای نیابتی خود را منطقه از دست داده است؟ اگر جمهوری اسلامی دستور این حملات را نمیدهد، معلوم می شود که این رژیم کنترل این نیروهها را از دست داده است. در این صورت جمهوری اسلامی باید بصورت علنی از این نیروها برائت بجوید.
جمهوری اسلامی باید درباره این حملات مسئولیت پذیر باشد. یا این حملات با دستور مستقیم آنها انجام می شود که بایستی پاسخگوی این حملات باشد. و یا اینکه اوضاع این نیروها از کنترل خارج شده و در این صورت باید با آمریکا برای پاسخگو کردن این نیروها همراه شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *