عضو هیئت‌مدیره کانون بازنشستگان رشت به ایلنا گفت بسیاری از بازنشستگان توان خرید ۱۰۰ گرم گوشت قرمز را هم ندارند
خبرگزاری کار ایران، ایلنا، روز جمعه ۲۲ دی‌ماه در گزارشی اعلام کرده است که با توجه به آمارهای دولتی و صنفی، درحال حاضر میزان مصرف گوشت قرمز در سبد کارگران و بازنشستگان ایرانی به ۷۰۰ گرم در یک سال رسیده است.
آخرین آمارهای دولتی درباره عرضه گوشت قرمز در ایران نیز نشان می‌دهد که عرضه این ماده غذایی حیاتی از آذر ۱۳۹۹ تا آبان سال جاری، در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد.
برچیده شدن کامل یا محدود شدن مصرف گوشت قرمز به تنها ۷۰۰ گرم در سفره ده‌ها میلیون ایرانی به علت گسترده‌تر شدن فقر، موجب خواهد شد تا جامعه ایران در کوتاه‌مدت با مشکلاتی بغرنج در حوزه سلامت و در بلندمدت با معضلات فراوانی در مباحث آموزشی روبه‌رو شود.
به گزارش روزنامه جهان صنعت، مطابق با بررسی‌های پژوهشگران سازمان جهانی غذا، فائو، کاهش مصرف گوشت قرمز در بزرگسالان با اختلالات روانی و کاهش فعالیت‌های جسمی همراه خواهد بود، در کهنسالان باعث تشدید بیماری‌های مغزی و حرکتی می‌شود و در کودکان نیز به اختلالات شدید در رشد جسمی، ذهنی و حرکتی منجر می‌شود. همچنین با کاهش بهره‌هوشی افراد، نظام آموزشی با چالشی جدی مواجه خواهد شد که نتایج امتحانات نهایی سال جاری در مدارس، اثرات منفی این اتفاق را اثبات کرده است.
در گزارش تازه خبرگزاری ایلنا آمده است: «میانگین مصرف گوشت خانواده‌ها در کشور هشت کیلوگرم و در سه دهک پایین جامعه دو کیلوگرم در سال است که برای هر نفر در سه دهک پایین جامعه، به حدود ۷۰۰ گرم در یک سال می‌رسد. اگر همان هشت کیلوگرم را به‌عنوان میانگین مصرف گوشت خانواده‌ها در نظر بگیریم و یک خانواده متوسط ایرانی را سه نفر فرض کنیم، سرانه سالانه مصرف گوشت در ایران ۲.۶ کیلوگرم می‌شود. به عبارتی هر فرد به‌طور متوسط ۲.۶ کیلوگرم گوشت قرمز در سال مصرف می‌کند و این در حالی است که مصرف سالانه گوشت قرمز برای هر نفر در سه دهک فرودست، فقط ۷۰۰ گرم است! به عبارتی هر ایرانی متعلق به سه دهک کم‌درآمد که از قضا قاطبه مزد و حقوق‌بگیرانِ شاغل و بازنشسته نیز در همین گروه قرار می‌گیرند، در هر سال یک کیلوگرم گوشت قرمز هم مصرف نمی‌کنند.»
نگاهی به نمودارهای تاریخی مصرف سرانه گوشت قرمز در ایران، یک روند کاهشی مداوم را نشان می‌دهد، افتی که از سال‌های ابتدای دهه ۹۰ شمسی آغاز شد و در سال‌های اخیر شتاب تندتری گرفت. بر اساس آمارها، سرانه مصرف گوشت قرمز در سال ۱۳۹۰ در ایران ۱۳ کیلوگرم بود که نسبت به ارقام امروز بسیار قابل قبول‌تر بوده است، اما در سال ۱۳۹۱ به ۱۲ کیلوگرم، در سال ۱۳۹۲ به ۱۱ کیلوگرم، سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶ در محدوده ۱۰ تا ۱۱ کیلوگرم و در سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ با افزایش قیمت ارز، مصرف گوشت قرمز هم افت کرد و سرانه آن به هشت کیلوگرم رسید.
در سال ۱۳۹۹ باز هم سرانه مصرف گوشت افت داشت و میانگین مصرف به هفت کیلوگرم رسید و در سال ۱۴۰۰ این میزان به شش کیلوگرم و در نهایت در سال ۱۴۰۱ به سه کیلوگرم رسید. اما حالا به نظر می‌رسد در میانه سال ۱۴۰۲ مصرف سرانه گوشت هر ایرانی به حدود ۲.۶ کیلوگرم در سال رسیده است.
ایلنا نوشته است: «کاهش مصرف سرانه گوشت قرمز در ایران، رابطه مستقیم با تورم سنگین این بخش و افول قدرت خرید مردم، به‌خصوص گروه‌های مزدبگیر دارد. تنها نگاهی به گزارش مرکز آمار ایران درباره افزایش قیمت اقلام خوراکی در ماه آذر که در روزهای گذشته منتشر شده، به‌خوبی نشان می‌دهد که چرا نمودارهای مصرف گوشت تا این اندازه دچار کاهش شده است.»
در این گزارش، تورم نقطه به نقطه اقلام پروتئینی مثل گوشت گوسفند و گاو و ماهی، بیش از ۱۰۰ درصد است. به عبارتی این اقلام در آذرماه سال جاری به نسبت آذر سال قبل، بیش از ۱۰۰ درصد افزایش قیمت داشته‌اند. به این ترتیب در طول یک سال منتهی به آذرماه، ماهی قزل‌آلا ۹۰ درصد، گوشت قرمز گاو و گوساله ۱۳۰ درصد و گوشت گوسفند ۱۳۶ درصد گران‌تر شده‌اند.
امروز در ایران قیمت هر کیلو گوشت قرمز بیش از ۵۰۰ یا حتی ۶۰۰ هزار تومان است و در نتیجه کارگر یا بازنشسته‌ای که کمتر از ۹ میلیون تومان حقوق ماهانه دارد، نمی‌تواند بیش از ۶۰۰ هزار تومان برای یک کیلو گوشت هزینه کند. به گفته ابراهیم یوسف‌زاده، عضو هیئت‌مدیره کانون بازنشستگان رشت به ایلنا، «همان ۷۰۰ گرم در سال هم زیاد است، چراکه بازنشستگان کم‌درآمد در ماه‌های متوالی سال حتی ۱۰۰ گرم گوشت قرمز هم نخریده‌اند.»
یک کارگر ساختمانی در بانه در استان کردستان ایران – که به گفته خودش نیمی از سال را بیکار است و نیمی دیگر را با دستمزد ناچیز روزگار می‌گذارند- در پاسخ به سوال خبرنگار ایلنا گفته است: «گوشت قرمز، گوشت سفید یا حتی برنج از سفره‌های ما پر کشیده‌اند. ما اگر بتوانیم همان نان و تخم مرغ را فراهم کنیم خیلی کار کرده‌ایم. مخصوصا وقتی خانه نداری و زیر سقف‌های گران مردم مستاجری، دیگر پولی برای غذا و گوشت نمی‌ماند.»
