هلیکوپتر حامل رئیس جمهوری و وزیر امور خارجه رژیم ایران سقوط کرد و هردویشان همراه با استاندار آذربایجان شرقی و امام جمعه تبریز در جنگلهای قاراداغ کشته شدند. آنها در حال بازگشت از افتتاح سد قیز قلعه سی بودند. سد قیز قلعه سی با همکاری ایران و جمهوری آذربایجان بر روی رودخانه ارس ساخته شده است. این حادثه بحثهای فراوانی را بین کاربران شبکه های اجتماعی و مردم ایران ایجاد کرده است.
نکته مهم درباره این حادثه، ناموفق بودن پهپادهای سپاه در پیدا کردن محل سقوط هلیکوپتر حامل رئیس جمهوری رژیم است. لاشه ی هلیکوپتر را نه یک پهپاد ایرانی بلکه یک پهپاد ارتش ترکیه پیدا کرد. سپاه و جمهوری اسلامی سالهاست که ادعا می کنند در صنعت پهپادسازی و موشک سازی پیشرفت های چشمگیری داشته اند. اما این حادثه آشکار کرد که پهپادهای سپاه تکه های آهنی هستند که برای کشتن انسانهای بیگناه کاربرد دارند. این پهپادها تونایی دید در شب را ندارند و از پیدا کردن محل سقوط یک هلیکوپتر هم عاجز هستند. موشک های سپاه هم بارها نشان دادند که دارای پائین ترین کیفت هستند و هیچ وقت به هدف خود نمی رسند و در بهترین حالت اگر به پرواز دربیایند، به فاصله چند کیلومتری هدف می خورند.
اول از همه اینکه ابراهیم رئیسی که به قصاب تهران نیز مشهور است، نماینده حقیقی مردم ایران نبود. او بیشتر از آنکه دردی از دردهای مردم ایران را درمان کند، بفکر پیشبرد اهداف پلید جمهوری اسلامی و نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در منطقه بود. حسین امیر عبدالهیان هم که وزیر امور خارجه رژیم بود، تنها کارش توجیه جنایتهای سپاه و مزدورانش در منطقه بود. او یار دیرین تروریست معروف منطقه قاسم سلیمانی بود. برای همین است که مردم از این حادثه احساس خوشحالی می کنند، نه غمگینی. مردم می گویند که آه جوانان کشته شده ایران، مسئولین را گرفت. حتی مردم سوریه و لبنان هم از کشته شدن مسئولین جمهوری اسلامی ابراز شادی می کنند.
جهان از دست قصاب تهران و دروغگو اعظم جمهوری اسلامی رهایی یافت. امید به روزی که سران جمهوری اسلامی از این حادثه درس عبرت گرفته و به فعالیتهای غیر انسانی خود پایان دهند.
