بر اساس هشدار کارشناسان، رژیم غذایی غیرضروری به افراد آسیب می‌زنند و می‌تواند خطر جدال دائمی کنترل وزن را به دنبال داشته باشد.
بر اساس پژوهشی که نتیجه آن در مجله Qualitative Health Research منتشر شده است، رژیم نوسانی (رژیم یویو یا چرخه کاهش وزن وضعیتی است که فرد به دلیل رژیم غذایی در چرخه کاهش وزن و دوباره افزایش وزن قرار می‌گیرد) که کاهش و افزایش وزن مداوم را در پی دارد، اثرات منفی طولانی‌مدت در پی خواهد داشت.
لیزی رومو، دانشیار از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «کاهش و افزایش متناوب وزن و در واقع چرخه کاهش وزن خطرناک است و می‌تواند به سلامت افراد آسیب جدی وارد کند.»
او می‌گوید: «رژیم غذایی در صورتی که از لحاظ پزشکی ضروری نباشد، برای افراد مضر است. برخی افراد برای رسیدن به معیار‌های پذیرفته‌شده اجتماع سراغ رژیم می‌روند و سال‌‌ها با شرم، نارضایتی از بدن، استرس، مقایسه اجتماعی و دغدغه‌های مرتبط با وزن مواجه می‌شوند.»
رومو می‌گوید این به بخشی از فرهنگ رایج بسیاری از جوامع از جمله آمریکا تبدیل شده است.
به گزارش نیویورک‌پست، یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه کارولینای شمالی با ۳۶ فرد بزرگسال یعنی ۱۳ مرد و ۲۳ زن که از این رژیم‌های پیروی می‌کردند، گفت‌وگوی عمیقی داشته است.
رومو تاکید می‌کند که بیشتر افراد رژیم را نه به‌دلیل سلامتی، بلکه به دلیل فشار اجتماعی بر کاهش وزن شروع کردند.
این فشار اجتماعی افراد را وادار می‌کند سراغ فهرستی از انواع رژیم‌ها و روش‌های کاهش وزن بروند.
بسیاری از شرکت‌کنندگان به عادت‌های مدیریت وزن نامنظم مانند پرخوری یا خوردن از روی احساسات، محدود کردن غذا و کالری، به خاطر سپردن تعداد کالری‌ها، استرس در مورد آنچه می‌خورند و چگونگی افزایش وزنشان اشاره کردند.
اگرچه این افراد از طیف گسترده راهکارها برای کاهش وزن پیروی کردند، اما دوباره میزان وزنی را که از دست داده بودند به دست آوردند، چراکه این رژیم‌های غذایی و عادت‌ها پایدار نیستند.
افراد در پی افزایش وزن دوباره با احساس شرمساری مواجه می‌شدند و درنهایت احساس بدتری نسبت به خودشان داشتند. همین حس ناخوشایند آن‌‌ها را به سمت عادت‌های افراطی سوق و وزنشان را افزایش می‌داد.
تعداد کمی هم که در شکستن این چرخه معیوب کاهش و افزایش وزن موفق بودند، از رفتارهای غذایی سالم مانند پیروی از رژیم غذایی سالم و خوردن هنگام گرسنگی پیروی کردند.
