از چند منظر می‌شود به مدل نامتداول هوندا زدآر-وی فکر کرد. برای هوندا‌دوست‌ها، تقریبا روشن است که نمونه‌ای از هوندا سیویک هیبریدی (دوگانه‌سوز) است، اما با بدنه بلندتر به سبک شاسی‌بلند که روی کف مکانیکی و سیستم‌های هاچ‌بک قرار گرفته است.
بنابراین، تا حدی جادارتر و وسیله نقلیه خانوادگی کاربردی است، و بالاتر از مشابه شاسی‌بلندش اچ-آروی (H-RV) و پایینتر از سی‌آر-وی (CR-V) که اکنون بیشتر مدلی در اندازه کامل شاسی‌بلند است، قرار می‌گیرد. این خودرو فقط به‌صورت دوگانه‌سوز فروخته می‌شود. برای خریداران خودرو، این مدل گزینه‌ای رقیب برای خودروهای مناسب اما فراوان نیسان قشقایی، کیا اسپورتج و هیوندای توسان است. برای من، کمی شبیه معما است؛ در بخش‌هایی به‌شدت تحسین‌برانگیز، و در سایر قسمت‌ها کمی ناامیدکننده است.
حدود ۲۰ سال از وقتی اولین مدل دوگانه‌سوز رایج هوندا را راندم می‌گذرد، ساخت سال ۲۰۰۳، و نوعی از سیویک بود و فقط در مدل کمی بدقواره سواری صندوق‌دار چهاردر موجود بود. این پاسخ محتاطانه شرکت هوندا به دوگانه‌سوز پیشگام و پدر همه آن‌ها، [تویوتا] پریوس، بود.
هوندا شیوه‌ای اندکی متفاوت با تویوتا برای ترکیب موتور برقی و موتور بنزینی طراحی کرده بود، که کمک می‌کرد صرفه‌جویی در سوخت به حداکثر برسد، اما رانندگی این خودرو را مفرح‌تر نکرده بود.
نقطه ضعف اصلی، که تقریبا تا همین اواخر در همه خودروهای دوگانه‌سوز مشترک بود، جعبه دنده خودکار «تک‌سرعت» همواره متغیر بود. هنگامی که پا را پایین می‌گذاشتید، مانند یک گاومیش کوهان‌دار خسته به‌وضوح ناله می‌کرد، و تا ابد الاباد طول می‌کشید تا واکنش نشان بدهد.
همان یک دلیل به‌تنهایی کفایت می‌کرد تا رانندگی که باید نرم‌تر و آرامش‌بخش‌تر از رانندگی با یک ماشین بنزینی متداول می‌بود کمی ناامیدکننده باشد. بازار بیشتر بازار تاکسی تلفنی بود.
مدل زدآر-وی ادای احترامی است به روشی که کل این صنعت سیستم خودروهای دوگانه‌سوز را صیقل داده و به وضعیت نزدیک‌تر به کمال ارتقا داده است.
این خودرو هنوز کمی عقب است، و حتی وقتی دستگاه‌های برقی و بنزینی کنار هم جمع می‌شوند، قدرت و تاثیر زیادی ندارد، اما واکنش خودرو عادی‌تر است.
درک این نکته مهم است که، با توجه به هدف خودرو دوگانه‌سوز، این خودرو واقعا برای صرفه‌جویی اقتصادی ساخته شده است، و در مورد هوندا، یک موتور بنزینی دو لیتری نقش تنظیمی موثری دارد که با به کار انداختن پیستون‌ها روی قطعه‌ای به نام چرخه اتکینسون، و با استفاده از نرم‌افزارهایی پیچیده که مدام تعادل نیروی الکتریکی و سوخت فسیلی را تنظیم می‌کند بهره‌وری را به حداکثر و بالاتر از توان خروجی خالص می‌رساند.
بسته به خلق و حالی که دارید، گزینه‌های حالت «عادی»، «اسپورت»، «اقتصادی» و «برفی» برای انتخاب موجود است، اما در واقع کل موضوع در مورد صرفه‌جویی اقتصادی بالا و انتشار کربن پایین است. هر کاری هم بکنید، به‌ندرت پیش خواهد آمد که از ۵۰ مایل در گالن پایینتر بیایید؛ هوندا ادعای طی مسافتی ۶۲۱ مایلی [حدود ۱۰۰۰ کیلومتر] با یک باک پر را دارد و من تقریبا می‌توانم چنین ادعایی را باور کنم.
منصفانه است این نکته اضافه شود که هیچ خودرو دوگانه‌سوزی هرگز به اندازه خودرو تمام‌برقی (مانند مدل ئی‌ان‌وای۱ خود هوندا) کارآمد، روان یا بی‌صدا نخواهد بود، اما هیچ‌وقت هم دچار اضطراب مسافت نخواهید شد.
زدآر-وی به هر دلیلی به‌عنوان یک وسیله نقلیه کم‌مصرف به بازار عرضه نشده است، شاید به این دلیل که چنین کاری نه خیلی جذاب است و نه این خودرو با چنین سبک طراحی شده است. از برخی زوایا، تقریبا به نظر می‌رسد انگار می‌توانست آلفا، جگوار یا مازراتی شاسی‌بلند باشد، و من جلوپنجره بدون قاب جلو و کلا ظاهر شیکش را خیلی دوست داشتم.
این نوعی خودرو شاسی‌بلند کوچک است، اما از ظاهر بیش از حد گرد‌و‌قلنبه اجتناب کرده است: و خیانتی است به «میراث» سیویک، به اندازه بیشتر این خودروها بلند نیست. رینگ‌های آلیاژی ۱۸ اینچی به رنگ مشکی براق درست به‌اندازه‌اند و کمک می‌کنند نرمی و آرامش سواری این خودرو حفظ شود. صندلی‌ها پشتی خوبی برای کمر دارند، و هنگام سفر واقعا نمی‌توان به آن ایراد گرفت.
جایی که هوندا می‌توانست به‌شکل مفیدی جسورتر باشد اتاق است. همان‌طور که انتظار دارید، همه مواد کیفیت بالایی دارند و مجموعه کاملی از کمک‌های ایمنی و راننده خودران را به‌صورت استاندارد در اختیار دارید، اما ظاهری بیش از حد محافظه‌کارانه و راستش را بخواهید کمی از مد افتاده دارد (عجیب است یادم می‌آید که همین موضوع در مورد سیویک دوگانه‌سوز قدیمی که در اواسط دهه ۲۰۰۰ راندم هم صادق بود).
ویژگی‌ها
هوندا زدآر-وی اسپورت دوگانه‌سوز
قیمت: ۴۱ هزار و ۷۴۵ پوند (مدلی که آزمایش شد؛ قیمت از ۳۹ هزار و ۴۹۵ پوند آغاز می‌شود)
ظرفیت موتور: ۲.۰ لیتر بنزینی ۴ سیلندر، ۱-اس‌پی اتو+ ۲ موتور برقی
خروجی قدرت (پی‌اس): ۱۴۳ (بنزینی)+ ۱۸۴ (برقی)
سرعت بالا (مایل بر ساعت): ۱۰۸
صفر تا ۶۰ (ثانیه): ۷.۹
مصرف سوخت (مایل در هر گالن): ۴۸.۷
انتشار کربن (روش آزمایش هماهنگ جهانی خودروهای سبک (WLTP)، گرم بر کیلومتر): ۱۳۱
صفحه نمایش لمسی کوچکی که بالای داشبورد قرار دارد تقریبا قدیمی به نظر می‌رسد، البته نسبت به صفحه‌نمایش‌های متعدد بسیار عریضی که الان مد روز است و گاهی اوقات کل داشبورد را می‌گیرد (و جالب توجه است که روی هوندا ئی کوچک، ماشین شهری تمام‌برقی این شرکت به‌خوبی اجرا شده است). با وجود مهندسی هوشمندانه، این واقعا با قیمت بالای هوندا خیلی جور درنمی‌آید. تنها راهی که بیشتر خریداران هوندا می‌توانند هزینه اضافی را توجیه کنند، کیفیت مسلم ساخت و شهرت رشک‌برانگیز قابل اطمینان بودن خودروهای این شرکت است.
باید به این نکته نیز اشاره کنم که، مانند بسیاری از این نوع مدرن اس‌یو‌وی نیمه‌شاسی، قابلیت چهار‌چرخ محرک بیراهه‌نوردی ندارد، حتی با اینکه به دو موتور برقی مجهز است.
با همه این حرف‌ها، زدآر-وی جایگزینی دوست‌داشتنی برای سیویک است. سوار شدن و پیاده شدن از آن کمی آسان‌تر است و موقعیت رانندگی «مسلط‌تری» دارید و آن‌قدر بزرگ نیست که در خیابان‌های شهر گیر کنید.
رانندگی و آشنایی با موتور چرخه اتکینسون، کاتالیزور فعال‌‌کننده در دمای پایین، شکل‌های ورودی بهینه‌سازی‌شده برای جریان هوای بالا و سوپاپ‌های پر از سدیم، در کنار سایر شگفتی‌های فنی، به دانش شما می‌افزاید. بی‌تردید انتخابی جذاب است.
