متاسفانه حوادث ناشی از نبود ایمنی محیط کار که منجر به مرگ یا مصدومیت کارگران می‌شود، اتفاق تازه‌ای در ایران نیست. از کارگرانی که در کارگاه‌های کوچک شهرستان‌ها جان می‌بازند گرفته حوادث مرتبط با ریزش معدن، واژگونی یا تصادف سرویس حمل‌و‌نقل کارکنان، انفجار و آتش‌سوزی در محیط کار، سقوط کارگران از ارتفاع، مرگ یا آسیب دیدگی شدید ضمن کار با تجهیزات. جان ارزان کارکنان صنعت نفت؛ چه کسی مسوول مرگ کارگران است؟
این اطفاقات همگی نشان می‌دهد هر اندازه تولید و سودآوری سرمایه در جامعه وجود داشته باشد، اولویت با سود صاحبان قدرت و سرمایه است و به همان نسبت حقوق اولیه انسان‌ها و حق حیات و معیشت طبقه مولد جامعه از کمترین اهمیتی برخوردار است.
از جمله می‌توان به مرگ اخیر بابک بهاروند، غواص ۳۳ ساله شرکت پیمانکاری نفت فلات قاره اشاره کرد که به دلیل نبود استانداردهای ایمنی لازم حین عملیات غواصی جان باخت.
یا مرگ محمد صادقی، کارگر ۳۸ ساله پالایشگاه پارس جنوبی که بر اثر آتش‌سوزی ناشی از نشت گاز در محل کار و عدم اقدامات پیشگیرانه، دچار سوختگی شدید شد.
نمونه‌های مشابه دیگر نیز وجود دارد که نشان می‌دهد بی‌توجهی به استانداردهای ایمنی و بهداشت کار در محیط‌های صنعتی، با هدف کسب سود بیشتر، سلامت و جان کارگران را به مخاطره می‌اندازد.
کارشناسان معتقدند کارفرمایان و پیمانکاران عامل اصلی این حوادث هستند، زیرا به جای تامین ایمنی لازم، صرفا به فکر سودجویی و بهره‌برداری هرچه بیشتر از نیروی کار ارزان کارگران هستند. درحالی‌که قانون موجود نیز چندان کارآمد نیست تا مانع از این زدوبندها و سوءاستفاده‌ها شود.
