نقاشی‌های خیره کننده‌ای در حفاری‌های تازه در شهر پمپئی در دوران روم باستان کشف شده است که در فوران کوه آتشفشان وزوویوس در سال ۷۹ پس از میلاد مدفون شد.
باستان شناسان می‌گویند که این نقاشی‌های دیواری از زیباترین آثاری هستند که تاکنون در خرابه‌های محوطه باستانی یافت شده است.
شخصیت‌های اساطیری یونانی مانند هلن از تروا بر روی دیوارهای بلند سیاه یک سالن بزرگ ضیافت نقش بسته شده است.
کف این مکان که تقریبا بطور کامل از موزاییک پوشیده شده بیش از یک میلیون کاشی سفید را در خود جای داده است.
یک سوم از این شهر گمشده هنوز باید از آوارهای آتشفشانی پاکسازی شود. حفاری کنونی که بزرگترین حفاری در یک نسل محسوب می‌شود، به نقش شهر پمپئی به عنوان اولین دریچه جهان بر فرهنگ و مردمان امپراتوری روم تاکید می‌کند.
دکتر گابریل زوخ تریگل، مدیرپارک، این «اتاق سیاه» را به صورت ویژه به بی‌بی‌سی ارائه کرد.
احتمالا رنگ دیوارها برای پنهان کردن رسوبات دود ناشی از لامپ‌های مورد استفاه در زمان تفریحات پس از غروب خورشید انتخاب شده است.
او گفت: «در نور درخشان، نقاشی‌ها مثل این است که زنده می‌شدند.»
دو نقاشی دیواری به صورت مجموعه‌ای غالب هستند.
در یکی، خدای آپولو در تلاش برای اغوای راهبه کاساندرا دیده می شود. براساس افسانه‌ها، رد کردن او باعث شد که پیشگویی‌هایش نادیده گرفته شود.
این پیامد غم‌انگیز در نقاشی دوم بیان شده است که در آن شاهزاده پاریس با هلن زیبا ملاقات می‌کند. اتحادی که کاساندرا می‌داند که همه آن ها را به جنگ تروا می‌کشاند.
از آغاز حفاری که در ۱۲ ماه گذشته آغاز شد، اتاق سیاه آخرین گنجینه‌ای است که پدیدار شده است. تحقیقی که قرار است در یک مجموعه مستند از بی‌بی‌سی و لایون تی وی در اواخر آوریل پخش شود.
یک بلوک وسیع مسکونی و تجاری معروف به «منطقه ۹»، از چندین متر سنگ و خاکستری که تقریبا ۲۰۰۰ سال پیش توسط آتشفشان وزوویوس به بیرون فوران کرد، در حال پاکسازی است.
کارکنان باید به سرعت برای حفاظت از یافته‌های جدید عمل کنند و آن چه را که می‌توانند به انبار منتقل کنند.
برای نقاشی‌های دیواری هم که باید در موقعیت خود باقی بمانند باید چسب گچ به پشت آنها تزریق شود تا مانع از جدا شدن آنها از دیوارها شوند.
در حفاری‌های انجام شده در اواخر قرن نوزدهم یک رختشویخانه کشف شد. حفاری‌های اخیر اکنون یک نانوایی در کنار آن و همچنین یک اقامتگاه بزرگ با اتاق سیاه را نشان داده است.
این تیم باستان شناسی مطمئن است که این سه منطقه را می‌توان از نظر فیزیکی از طریق لوله‌کشی و گذرگاه‌های خاص به یکدیگر متصل کرد.
هویت فردی در شماری از کتیبه‌های متعدد با حروف «آ آر وی» ثبت شده است. این حروف روی دیوارها و حتی روز سنگ‌های آسیاب نانوایی وجود دارد.
در این باره دکتر سوفی هی، باستان شناس این پارک می‌گوید: «ما می‌دانیم «آ آر وی» کیست: او آولوس روستیوس ورس است. ما او را از تبلیغات سیاسی دیگر در پمپئی می‌شناسیم. او یک سیاستمدار بسیار ثروتمند است. ما فکر می‌کنیم که او ممکن است مالک خانه لوکس پشت نانوایی و رختشویخانه باشد.»
با این حال آن چه که واضح است، این است که در زمان فوران آتشفشان همه املاک در حال بازسازی بودند.
کارگران در حال فرار کاشی‌ها سقف را به طور مرتب روی هم گذاشته‌اند. ظروف آهک هنوز پر است و منتظر استفاده هستند. ماله‌ها و کلنگ‌ها باقی مانده است، اگر چه دسته‌های چوبی این ابزارها مدت‌هاست که پوسیده شده‌اند.
دکتر الساندرو روسو، باستان شناس دیگر این حفاری است. او نقاشی‌های سقفی را که از یک اتاق بازیابی شده، نشان می‌دهد. قطعات بازیافت شده که در زمان فوران آتشفشان شکسته شده به شکل پازلی روی یک میز بزرگ قرار داده شده است.
او بر روی این قطعات گچ آب پاشیده که باعث می‌شود جزئیات و رنگ‌ها زنده به چشم بیاید.
شما می‌توانید مناظر و شخصیت‌های مصری را ببینید؛ غذاها، گل‌ها و برخی از ماسک‌های نمایشی تحسین برانگیز.
این باستان شناس می‌گوید: «این اکتشاف مورد علاقه من دراین حفاری است. زیرا در عین پیچیدگی، کمیاب است و کیفیتی بالا دارد.»
