ساعت سه بامداد یکشنبه ۲۳ فروردین، سفیر سوئیس به عنوان نیروی حافظ منافع آمریکا در ایران، برای اولین بار به جای وزارت امور خارجه به یکی از پایگاه‌های سپاه احضار شد. این مطلب را مجتبی ابطحی، مشاور وزیر کشور جمهوری اسلامی در نشستی تحت عنوان «تحلیل و بررسی عملیات وعده واقعی» ادعا کرد. نادین اولیویری لوزانو، سفیر سوئیس، در آخرین ساعات عملیات «وعده واقعی»، حمله پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل، احضار شد تا هشداری به آمریکا بدهد. طبق معمول دروغگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی این مسئله را تکذیب کرد. اما رسانه های معتبر جهانی از جمله نیویورک تایمز این ادعا را تایید کرد. در ضمن هنوز تکذیبه ای توسط سفیر سوئیس مبنی بر احضار شدن به سپاه منتشر نشده است.
احضار سفرای حاضر در کشور متبوع به وزارت امور خارجه و اعتراض به آنها یک عرف دیپلماتیک می باشد. همانطور که جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۳ با احضار سفیر سوئیس به دلیل توئیتی که اعدام معترضان ضد دولتی را محکوم کرد، انجام داد. اما احضار سفیر یک کشور به یک مکان نظامی یک حرکت غیر معمول و نامناسب است. و این نشان از تسلط همه جانبه سپاه به ارکان قدرت در ایران را دارد. حتی در حکومتهای نظامی هم وقتی سفیر یک کشوری احضار می شود، او را به وزارت امور خارجه و غیر نظامی احضار می کنند. سیاست خارجی جمهوری اسلامی نه در وزارت امور خارجه بلکه در اتاقهای فکر سپاه ریخته می شود. برای همین است که سرداران سپاه بعنوان سفرای جمهوری اسلامی به کشورهای خاورمیانه فرستاده می شوند. خیلی وقت است که سردارهای سپاه در لباس دیپلمات و سفیر به پیشبرد اهداف سپاه خدمت می کنند.
البته این اتفاق برای ما آشکار می کند که جمهوری اسلامی از مکانهای دیپلماتیک بعنوان اماکن نظامی استفاده می کند. این روشن میکند که چرا در حمله به ساختمان مجاور سفارت جمهوری اسلامی در دمشق از دماغ یک دیپلمات خون هم نیامد و همه ی آنهایی که کشته شدند، نظامی و سپاهی بودند. سیاست خارجه جمهوری اسلامی همانند دیگر عرصه ها اسیر سیاستهای مخرب سپاه قرار گرفته است.
